Τετάρτη 24 Φεβρουαρίου 2016

ΖΩΓΡΑΦΟΙ ΣΤΟ ΜΕΤΡΟ ΤΗΣ ΑΘΗΝΑΣ

Μία από τις μοναδικές ιδιαιτερότητες του Μετρό της Αθήνας είναι ότι η κατασκευή του αποτέλεσε παράλληλα αφορμή για την υλοποίηση ενός σπουδαίου αρχαιολογικού έργου. Συγκεκριμένα, στο πλαίσιο της κατασκευής του Μετρό της Αθήνας, πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη αρχαιολογική ανασκαφή στην πρωτεύουσα (έκτασης 79.000 τ.μ.), η οποία έφερε στο φως περισσότερα από 50.000 αρχαιολογικά ευρήματα.  

Σήμερα, σε έξι κεντρικούς σταθμούς του Μετρό, αρχαία αντικείμενα εκτίθενται για πρώτη φορά σε δημόσιο χώρο πίσω από καλαίσθητες προθήκες προσκαλώντας και προκαλώντας τον κάθε βιαστικό επιβάτη, έλληνα ή ξένο να τα κοιτάξει και να τα περιεργασθεί.


Άτιτλο παραμένει το έργο τέχνης που κοσμεί τον σταθμό Λαρίσης – κι όμως, είναι ένα από τα πλέον αναγνωρίσιμα. Κι αυτό, χάρη στα χαρακτηριστικά ανθρωπάκια του μεγάλου Έλληνα ζωγράφου Γιάννη Γαΐτη, τα οποία κοσμούν το σπίτι του στην Ίο και έχουν χρησιμοποιηθεί από τον ίδιο σε σειρά από έργα του τα τελευταία 20 χρόνια της ζωής του – πέθανε το 1984. Η κόρη του, Λορέττα Γαϊτη, η οποία έδωσε και την άδεια να διακοσμηθεί ο σταθμός με μεταξοτυπία - αντίγραφο του έργου, είχε δηλώσει πως οι συγκεκριμένες μορφές ανθρώπων του είχαν γίνει εμμονή. 

Το αντίγραφο της κατασκευής του Γαΐτη
Η κατασκευή του Γαΐτη (μικτή τεχνική σε ξύλο)
Στο μετρό πάντως, όχι μόνο τα «ανθρωπάκια» ξαναζούν, αλλά το έργο επεκτείνεται και στην χρηστικότητα των καρεκλών της αποβάθρας, που έχουν πάρει κι αυτές την φόρμα του έργου.





Σε σκηνικό από παλιά ελληνική ταινία έχει μετατρέψει τον τοίχο του σταθμού "Μεταξουργείου" η τέχνη του Αλέκου Φασιανού, ο οποίος νοσταλγεί την αίσθηση της παλιάς Αθήνας με το έργο του «Ο Μύθος της Γειτονιάς μου». Ο καλλιτέχνης που υπήρξε ο ίδιος «θρέμμα» του Μεταξουργείου ανέλαβε με τα έντονου χρώματος έργα του να αναβιώσει στο μετρό την γειτονιά του ’50, όταν ο οπωροπώλης ζύγιζε τα σταφύλια στην μπαλάντζα, οι άνθρωποι έκαναν άφοβα ποδήλατο και συνέρρεαν στο θερινό σινεμά «Αλκαζάρ».




Την παραπάνω ανάρτηση έκανε η μαθήτρια του Ε2 Τσαραβά Άννα - Μαρία.

Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2016

Ν. ΕΓΓΟΝΟΠΟΥΛΟΣ - Ο ΟΡΚΟΣ ΤΩΝ ΦΙΛΙΚΩΝ

Σημαντικός αριθμός ζωγραφικών έργων του Εγγονόπουλου (όπως και του Θεόφιλου) αναφέρεται στην Επανάσταση του ’21 και περιλαμβάνει προσωπογραφίες αγωνιστών ή ευρύτερες συνθέσεις. Ένα από αυτά τα έργα είναι και ο "όρκος των Φιλικών".

"Ο όρκος των Φιλικών", ελαιογραφία σε καμβά, 1952 (υπογραφή καλλιτέχνη κάτω δεξιά)
Στον πίνακα παριστάνονται έξι μορφές, τρεις άντρες γυμνοί, ένας ημίγυμνος και δύο ντυμένοι. Στην αριστερή πλευρά κυριαρχεί η φιγούρα γυμνού άνδρα, που είναι καθισμένος, δαφνοστεφανωμένος, με γαλάζια κορδέλα στο στήθος που συγκρατεί σπαθί, η θήκη του οποίου βρίσκεται στο ξύλινο δάπεδο και κάτω από το σταυρωμένο του πόδι. Η καθισμένη στάση του άνδρα συμβολίζει και την ιδιαίτερη θέση που κατέχει στην ιεραρχία της μυστικής οργάνωσης. (ίσως ο αρχηγός της οργάνωσης). 
Όρθιος μπροστά του βρίσκεται ο μυούμενος, αυτός που θα γίνει δηλαδή μέλος της οργάνωσης, νέος με μακριά μαλλιά, γυμνός και αυτός, ο οποίος έρχεται σε χειραψία με άλλον άνδρα, ντυμένο με στρατιωτική στολή, ενώ με το αριστερό του χέρι κρατά πέλεκυ μινωικού τύπου, σύμβολο ιερής θυσίας, δύναμης και δικαιοσύνης. 
Δίπλα ακριβώς στον νεαρό άνδρα βρίσκεται η τρίτη γυμνή μορφή με καπέλο δυτικού τύπου (απ’ αυτά με τα οποία ο Εγγονόπουλος συνήθιζε να παριστάνει σε άλλες συνθέσεις τον θεό Ερμή) και περιδέραιο, ενώ με το δεξί χέρι κρατά τη λαβή ενός ξίφους και με το αριστερό τη θήκη του. 
Από τους ντυμένους ξεχωρίζει η μορφή που φέρει στρατιωτική στολή αξιωματικού του αγγλικού στρατού, πιθανόν Έλληνα στρατιωτικού, από την περίοδο της Aγγλοκρατίας στα Επτάνησα. 
Η ημίγυμνη μορφή, φέρει στολή οπλαρχηγού της ελληνικής επανάστασης. 
Στην πίσω δεξιά πλευρά του πίνακα βρίσκεται η δεύτερη ντυμένη μορφή, ο ιερέας. Ο ιερέας μαζί με τoν οπλαρχηγό έχουν υψωμένο το δεξί χέρι προς τον ουρανό, δείχνοντας προς τον Θεό. Πρέπει εδώ να προσθέσουμε ότι ο καθισμένος άνδρας έχει και αυτός το δεξί του χέρι τεταμένο σε οριζόντια θέση και με τον δείκτη να δείχνει προς το στήθος, την καρδιά του νεαρού άνδρα. Στην κάτω αριστερή γωνία του πίνακα βρίσκονται δύο αγγεία, τα «αγγεία του μυστηρίου», που χρησιμοποιήθηκαν στην τελετή της μύησης. Το πρώτο ως στάμνα ή αρχαία ελληνική υδρία για το νερό και το άλλο ως φιάλη για το λάδι, τα δύο υλικά δηλαδή που χρησιμοποιήθηκαν στη βάπτιση - μύηση του νεαρού άνδρα. 
Οι ενδείξεις δεν είναι αρκετές για να ταυτίσουμε τις μορφές του πίνακα με συγκεκριμένα πρόσωπα της επανάστασης. 
Τέλος, πρέπει να προσθέσουμε ότι η τελετή πραγματοποιείται επί σκηνής, με τον χώρο να τέμνεται σε δύο επίπεδα, ένα εσωτερικό, τον χώρο της μύησης, και ένα εξωτερικό, από το οποίο προβάλλει ελληνικό τοπίο (λόφος πάνω στον οποίο δεσπόζει αρχαίος ναός). Η τομή παριστάνεται με χαμηλό τοίχο, από την αριστερή πλευρά προς το κέντρο του πίνακα, και κόκκινη κουρτίνα στη δεξιά. Ενδιαφέρουσα λεπτομέρεια, με πολλούς όμως συμβολισμούς, αποτελεί και το γαλάζιο δαχτυλίδι που φέρουν στο δεξί τους χέρι και οι έξι μορφές, το οποίο προφανώς συμβολίζει τον ιερό δεσμό τους.

Οι ιδρυτές της Φιλικής Εταιρείας
Ο όρκος των Φιλικών

Τετάρτη 17 Φεβρουαρίου 2016

ΘΕΟΦΙΛΟΣ - Ο ΠΩΛΩΝ ΤΟΙΣ ΜΕΤΡΗΤΟΙΣ / Ο ΠΩΛΩΝ ΕΠΙ ΠΙΣΤΩΣΕΙ

Ο πωλών τοις μετρητοίς, Καζεΐνη
  • Τι θέλει να πει ο παραπάνω πίνακας του Θεόφιλου; Τι σημαίνει ο "πωλών τοις μετρητοίς";
Στους περισσότερους πίνακες του Θεόφιλου η ανατομία του ανθρώπινου σώματος ακολουθεί τους κανόνες της προσωπικής του αντίληψης και έκφρασης.
Ξεκινά πάντα με ένα δυσανάλογα μεγάλο κεφάλι και όσο προχωρεί προς τα κάτω άκρα, το σώμα γίνεται ατροφικό, κονταίνει και καταλήγει στα πόδια που μαζί με τα παπούτσια είναι μικρότερα από τα χέρια.
Το σώμα συνήθως σε κατά μέτωπο επίπεδη επιφάνεια και το ένα δίπλα στο άλλο (εδώ είναι ένα μόνο πρόσωπο). 
Το φόντο σχεδόν ποτέ δεν είναι γυμνό αλλά προσεγμένο και διακοσμημένο ανάλογα με το νόημα του πίνακα.
Τα χρώματά του συνήθως ζωηρά και επικρατεί ένα βασικό χρώμα και γύρω απ' αυτό αρμονικά τοποθετούνται όλα τα άλλα χρώματα.

Μαζί με τον παραπάνω πίνακα ο Θεόφιλος ζωγράφισε και έναν άλλον με τίτλο "Ο πωλών επί πιστώσει". Μπορείς να φανταστείς πώς θα ήταν; προσπάθησε να τον ζωγραφίσεις... ΚΛΙΚ

Κυριακή 14 Φεβρουαρίου 2016

Ν. ΧΑΤΖΗΚΥΡΙΑΚΟΣ - ΓΚΙΚΑΣ / ΥΔΡΑ

Ο Νίκος Χατζηκυριάκος - Γκίκας (με καταγωγή από Ύδρα και Ψαρά) αναφερόταν πολύ συχνά στα παιδικά του χρόνια και στο εξοχικό τους στην Ύδρα. Μάλιστα η αρχιτεκτονική του νησιού και το φως που την περιλούζει θα γίνει κύρια πηγή έμπνευσης για τον Γκίκα σε όλες τις περιόδους της δουλειάς του, επιτρέποντας στη ζωγραφική του να ανοίξει έναν μόνιμο "διάλογο" με το ελληνικό τοπίο και κάνοντας την τέχνη του να "καρποφορήσει" στο ελληνικό φως.
Στις  6/12/1961, το αρχοντικό του στην Ύδρα πιάνει φωτιά και κάηκε ολοσχερώς και όσα έργα του είχε μέσα. Ίσα που το είχε ανακαινίσει. Ο Γκίκας συνετρίβει γιατί ήταν το σπίτι των παιδικών του χρόνων. Ήταν οι αναμνήσεις του...

Η Ύδρα με τους χαρταετούς, 1938
 Ένα υπέροχο έργο του Νίκου Χατζηκυριάκου - Γκίκα όπου μπορούμε να διακρίνουμε τις μεγάλες επιρροές που δέχθηκε ο σημαντικός νεοέλληνας ζωγράφος από τον κυβισμό.  Στο έργο φαίνεται καθαρά η  σκηνογραφική  τάση που είχε αναπτύξει ο καλλιτέχνης. Κυρίαρχη πάντα η γεωμετρική αντίληψη του χώρου σε συνδυασμό με τις σχέσεις των αντικειμένων στις διάφορες αναλογίες και αποχρώσεις τους.
  • Περίγραψε τον πίνακα. Ποια γεωμετρικά σχήματα διακρίνεις; ποια αντικείμενα παριστάνονται; εικονίζονται άνθρωποι;
ΑΛΛΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ ΓΚΙΚΑ ΜΕ ΘΕΜΑ ΤΗΝ ΥΔΡΑ 
Τοπίο της Ύδρας, υδατογραφία σε χαρτί
Μάντρες στην Ύδρα
Μικρή Ύδρα

Ήλιος με φεγγάρι στην Ύδρα, Σχέδιο (μελάνι σε χαρτί)
Ύδρα (μικτή τεχνική σε χαρτί)
  • Σε ποιο νησιωτικό σύμπλεγμα ανήκει η Ύδρα; Βρες την στον χάρτη.
 
  
Ξεκινά μια ψαροπούλα - Στελλάκης Περπινιάδης & Ιωάννα Γεωργακοπούλου
Στίχοι, μουσική: Δημήτρης Γκόγκος (Μπαγιαντέρας)
Παραδοσιακό.
Από την ταινία: Το κορίτσι με τα μαύρα.

Ξεκινά μια ψαροπούλα απ' το γιαλό
απ' το γιαλό
ξεκινά μια ψαροπούλα
απ' την Ύδρα τη μικρούλα
και πηγαίνει για σφουγγάρια
όλο γιαλό, όλο γιαλό.

Έχει μέσα παλικάρια απ' το γιαλό
απ' το γιαλό
έχει μέσα παλικάρια
που βουτάνε για σφουγγάρια
γιούσερ κι όμορφα κοράλλια
απ' το γιαλό, απ' το γιαλό.

Έχει Συμιακούς, Καλύμνιους απ' το γιαλό
απ' το γιαλό
έχει Υδραίους και Ποριώτες
Αιγινίτες και Σπετσιώτες
που 'ναι όλοι παλικάρια
μες στο γιαλό, μες στο γιαλό.

Γεια χαρά σας παλικάρια και στο καλό
και στο καλό
γεια χαρά σας παλικάρια
να μας φέρετε σφουγγάρια
γιούσερ και μαργαριτάρια
απ' το γιαλό, απ' το γιαλό.

Έχει μέσα παλικάρια
που βουτάνε για σφουγγάρια
γιούσερ κι όμορφα κοράλλια
απ' το γιαλό, απ' το γιαλό.

Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου 2016

Γ. ΓΑΪΤΗΣ - ΧΩΡΙΣ ΤΙΤΛΟ

O Έλληνας ζωγράφος, χαράκτης και γλύπτης Γιάννης Γαΐτης (1923 - 1984) είναι γνωστός για τα "Ανθρωπάκια" του, μορφές που δεν έχουν ατομικά χαρακτηριστικά και έχουν πανομοιότυπο ντύσιμο με ριγέ κοστούμι και καπέλο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας κατά της μαζικοποίησης του σύγχρονου ανθρώπου. Ο ζωγράφος υπήρξε ο προφήτης της έλευσης των "Μοντέρνων Καιρών" στην Ελλάδα. Λίγοι ήταν εκείνοι που μπόρεσαν να καταλάβουν στον καιρό του τα μαζικοποιημένα, παθητικά, απρόσωπα, καταναλωτικά του ανθρωπάκια, τα οποία παρατηρούν τη ζωή συνήθως πίσω από τα κάγκελα και συνωστίζονται σαν κοπάδια πιγκουίνων σε μια παγωμένη έρημο. 
Οι απρόσωποι πρωταγωνιστές του Γαΐτη, απεικονίζονται άλλοτε συμπιεσμένοι σε σαρδελοκούτια ή καθισμένοι σε καρέκλες και άλλοτε εμφανίζονται ως ανώνυμα πλήθη, εκφράζοντας την αποξένωση των ανθρώπων που οφείλεται κυρίως στον άκρατο καταναλωτισμό και τη μαζικοποίηση που χαρακτηρίζει τη σύγχρονη κοινωνία. Τα "ανθρωπάκια" του Γαΐτη είναι παρόντα σε κηδείες, διαλέξεις, σε ποδοσφαιρικούς αγώνες ως ομοιόμορφα και ανώνυμα πλήθη, εκφράζοντας την υπαρξιακή μοναξιά του σύγχρονου ατόμου.

Χωρίς τίτλο, μικτή τεχνική (υπογραφή καλλιτέχνη κάτω δεξιά)
Στον παραπάνω πίνακα διακρίνονται τα ανθρωπάκια, όπως συνήθως, το ένα δίπλα στο άλλο, χωρίς κίνηση, σαν άψυχα, άβουλα αντικείμενα. Είναι κλεισμένα στην μοναξιά τους  και γεμίζουν τον πίνακα από άκρη σε άκρη. Μοιάζει σαν να παρακολουθούν μια τεράστια οθόνη και απλά δέχονται ό,τι τους δείχνει... 
Φοράνε όλοι τα ίδια σακάκια με μικρές παραλλαγές, αλλού καρό, αλλού ριγέ αλλά στην ουσία είναι ίδια και με την ίδια κοψιά. Το ίδιο και τα παπούτσια.
Ο πίνακας είναι απλός και γεωμετρικός. Τα δύο κυρίαρχα συνθετικά στοιχεία του είναι οι διαγώνιες λωρίδες από τα αριστερά προς τα δεξιά και σχηματίζονται από τα κεφάλια και τα καπέλα και οι κάθετες στο κάτω μέρος του πίνακα που σχηματίζονται από τα σώματα. 
Αν το κοιτάξουμε από μακριά θα δούμε ότι μοιάζει με γεωμετρικό σχέδιο όπου η ανθρώπινη φιγούρα χάνεται μέσα στη μάζα και δεν ξεχωρίζει.




  • Ποιον τιτλο θα έδινες για τον πίνακα του Γαΐτη;

Τετάρτη 10 Φεβρουαρίου 2016

ΜΟΥΣΙΚΗ ΑΚΡΟΑΣΗ ΚΑΙ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗ


Το έργο που επελέγη να πλαισιώσει το πρόγραμμα ήταν το Εικόνες από μια Έκθεση του Μοντέστ ΜουσόργκσιΤο έργο είναι εμπνευσμένο από μια φανταστική έκθεση έργων ενός αρχιτέκτονα και καλλιτέχνη, του Viktor Hartmann, με τον οποίο ο Μουσόργκσι συνδεόταν με προσωπική φιλία. Ο συνθέτης προσπαθεί να αποδώσει μουσικά τις εικόνες της έκθεσης ενδιάμεσα στις οποίες παρεμβάλλει τον περίπατό του από τον ένα πίνακα στον άλλο. Τα μέρη είναι τα εξής: 1) Περίπατος 2) Ο Νάνος 3) Χωρίς τίτλο (Περίπατος) 4) Χωρίς τίτλο (Περίπατος) 5) Το Παλιό Κάστρο 6) Tuileries 7) Βοϊδάμαξα 8) Χωρίς τίτλο (Περίπατος) 9) Μπαλέτο των πουλιών μέσα στο κέλυφός τους 10) Samuel Goldenberg und Schmuÿle (Δυο Εβραίοι, Ο πλούσιος και ο φτωχός) 11) Περίπατος 12) Η Αγορά στη Λιμόζ 13) Κατακόμβες 14) Με τους νεκρούς σε νεκρή γλώσσα 15) Η καλύβα με τα πόδια όρνιθας (Baba Yaga) 16) Η Μεγάλη Πύλη του Κιέβου.

Η ακρόαση, λόγω της έκτασης του έργου, έγινε σε τρία διαδοχικά μαθήματα.
Tα παιδιά περιέγραψαν τα  συναισθήματα που ένιωσαν ακούγοντας την κάθε εικόνα και πώς φαντάστηκαν τα ίδια τον κάθε πίνακα, με βάση αυτά που άκουσαν.
 Συζητήθηκαν επίσης διάφοροι παράμετροι του έργου, όπως τα όργανα που παίζουν, οι διαφορές στην ένταση και στο tempo και πώς όλα αυτά συμβάλλουν στην μουσική απόδοση των συγκεκριμένων έργων ζωγραφικής.
Τα παιδιά επέλεξαν το καθένα να ζωγραφίσουν τον «πίνακα» που τους έκανε μουσικά τη μεγαλύτερη εντύπωση.

Διάρκεια του προγράμματος: 5 διδακτικές ώρες.















Τρίτη 9 Φεβρουαρίου 2016

Ο ΔΙΣΚΟΒΟΛΟΣ ΤΟΥ ΜΥΡΩΝΑ




Ο Δισκοβόλος είναι φημισμένο χάλκινο έργο του αρχαίου Έλληνα καλλιτέχνη Μύρωνα  που χρονολογείται γύρω στο 450 π.Χ.
Παρόλο που χαρακτηρίζεται από ελεύθερη κίνηση, το έργο διατηρεί κάποια αρχαϊκά στοιχεία όπως το ότι είναι δισδιάστατο (με κύρια όψη την μπροστινή). Σκοπός του έργου είναι η ανάδειξη της έντασης της στιγμής, ενώ το γαλήνιο πρόσωπο τονίζει την αυτοσυγκέντρωση του αθλητή. Ο κορμός του δέντρου (στήριγμα) προστέθηκε αργότερα στα αντίγραφα για λόγους στατικούς. Γνωρίζουμε πως ο Δισκοβόλος ήταν κατασκευασμένος περίπου κατά τον 5ο αιώνα π.Χ. Επίσης υπάρχει ιδιαίτερη αμφιβολία σχετικά με το πού έχει στρέψει το βλέμα του. Αρκετοί άνθρωποι υποστηρίζουν πως κοιτάει τον δίσκο του, κάποιοι άλλοι πιστεύουν πως κοιτάει το κοινό και άλλοι πως τον βοηθάει στη φόρα και στην αυτοσυγκέντρωση.


Την ανάρτηση έκανε η μαθήτρια του Ε΄2 Γεωργία Βελετζέκη

Παρασκευή 5 Φεβρουαρίου 2016

Γ. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ - ΝΕΑΡΟ ΖΕΥΓΑΡΙ

Η περιγραφή του πίνακα έγινε από τη μαθήτρια του Ε2 Μαρία Κ.


Ο πίνακας του Σταθόπουλου "Νεαρό Ζευγάρι" απεικονίζει έναν νεαρό άντρα και μία νεαρή κοπέλα. 
Ο νεαρός έχει σγουρά μαύρα μαλλιά, καστανά μάτια και μαύρα φρύδια. Φοράει έναν μακρύ χιτώνα που έχει κόκκινα, κίτρινα, πράσινα και μοβ χρώματα. Είναι καβάλα σε ένα άλογο το οποίο έχει καφετί χρώμα, μπλε μάτια και μαύρη χαίτη και είναι γυρισμένος προς τη νεαρή κοπέλα. 
Η νεαρή κοπέλα έχει καστανόξανθα σγουρά μαλλιά και στερεωμένο πάνω τους βρίσκεται ένα ανοξιάτικο καταπράσινο πλεγμένο στεφάνι με λουλούδια. Έχει καστανά μάτια και μαύρα φρύδια. Φοράει ένα κοντομάνικο μακρύ κόκκινο φόρεμα με κίτρινα λουλούδια. Παίζει μια απολλώνεια λύρα και είναι γυρισμένη προς τον νεαρό άντρα. 
Στο βάθος διακρίνεται ο νεφελώδης ουρανός με τα γλαυκά χρώματά του και τα στολίδια του κατά τη διάρκεια του ηλιοβασιλέματος, όπου ο ήλιος σβήνει σιγά σιγά μέσα στη γαλαζοπράσινη θάλασσα που  κυματίζει.
Ο ζωγράφος με το έργο τέχνης του μου δημιούργησε μια ζωντανή εικόνα όπου μπορείς να δεις την αντανάκλαση του φεγγαριού, να μυρίσεις το άρωμα από τα λουλούδια και να ακούσεις τα κύματα και τη λύρα. Όλα αυτά μου προκαλούν το αίσθημα της ευτυχίας.

Πέμπτη 4 Φεβρουαρίου 2016

Γ. ΣΤΑΘΟΠΟΥΛΟΣ - ΖΕΥΓΑΡΙΑ

Τα υπέροχα ζευγάρια του Γιώργου Σταθόπουλου είναι σύμβολα ζωής, άυλα και διάφανα προβάλλονται μέσα από ονειρικά τοπία, σε αισθησιακούς εναγκαλισμούς να στέλνουν μηνύματα αγάπης και αισιοδοξίας. Μέσα σε μια εποχή μοναξιάς ο ζωγράφος υμνεί την συνύπαρξη, τις σχέσεις, την συντροφικότητα και τον έρωτα, δίνοντας με τον μοναδικό του τρόπο ελπίδα, χρώμα και φως στους δύσκολους καιρούς που περνάμε. 

Ζευγάρι, ακρυλικό σε καμβά
Έργα κυρίως ανθρωποκεντρικά, με έντονη ελληνικότητα, συνδυάζουν υπερρεαλιστικά και εξπρεσιονιστικά στοιχεία σε μια απλοϊκή γραφή.
Κυρίαρχα γνωρίσματα, το φως, τα έντονα χρώματα, η μυθολογία, ο έρωτας και το ελληνικό τοπίο .
 
Νεαρό Ζευγάρι, ελαιογραφία σε καμβά

Με θετική ματιά εστιάζεται πάντα στο "ωραίον" και ζωγραφίζει με πάθος την όμορφη πλευρά της ζωής αρνούμενος συνειδητά την "εφιαλτική τέχνη".
 
Ζευγάρι, μικτή τεχνική
  « ...Την ομορφιά της ζωής την βλέπω παντού, λέει ο ίδιος. Μια βόλτα να βγεις έξω με τη βροχή, πόσο μάλλον την άνοιξη και το καλοκαίρι με τον υπέροχο αττικό ήλιο, βλέπεις όμορφους ανθρώπους, ωραίες γυναίκες, λαμπερούς νέους, την ομορφιά της Φύσης. Η άσχημη όψη της ζωής θα έρθει οπωσδήποτε, είτε το θέλουμε είτε όχι… Ποιος ο λόγος να εστιάζουμε σ αυτήν και στην τέχνη; ...»
 
Ζευγάρι σε μοτοσυκλέτα, ελαιογραφία σε καμβά, 2007
Ζευγάρι στην πόλη, ελαιογραφία σε καμβά